Η "μεγάλη" Αλβανία, η ανοικτή υποστήριξη της από τους Αμερικανούς και τα σχεδία για επαναχάραξη των συνόρων στα βαλκάνια φέρνουν την Ελλάδα μπροστά στα νέα πολύ δυσμενή δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί.
Σταδιακά και με την σύμφωνη γνώμη των πολιτικών μας ηγεσιών, γίναμε εμείς οι ίδιοι αυτοί που διαμορφώσαν το τοπίο για να μας επιβάλουν τα ξένα κέντρα τετελεσμένα.
Είτε αναφερόμαστε στην περίπτωση της Μακεδονίας και του ονόματος των Σκοπίων, είτε στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, είτε στο νέο πρόβλημα που ανακινείται με τους τσάμηδες και την μεγάλη Αλβανία, άλλες φορές με την δική μας συγκατάθεση και άλλες με την προκλητική μας ανοχή, δημιουργηθήκαν μη αναστρέψιμες καταστάσεις.
Θα πρέπει εδώ να αναφέρουμε ότι η είσοδος 1,5 εκατομμυρίων Αλβανών στην Ελλάδα δεν ήταν ελληνική ιδέα. Άρχισε από το '92 υστέρα από πιέσεις που ασκηθήκαν και στα 2 μεγάλα κόμματα από τον αμερικανικό παράγοντα, που σχεδιάζει πάντα πριν από εμάς για μας.
Γι' αυτό και η σχετική προπαγάνδα περί πολυ-πολιτισμικών χωρών που ακούγαμε κάθε τόσο από δημοσιογράφους, ακαδημαϊκούς, και πολιτικούς, είχαν συντονισθεί άλλοι από άγνοια, και άλλοι επί χρήμασι, απολύτως με τον αμερικανικό πομπό.
Βεβαία το δέλεαρ για την αποδοχή το έδωσε ένα άλλο επιχείρημα, η άλλη προπαγάνδα περί άδειων ασφαλιστικών ταμείων, και για το λόγω αυτό χρειαζόμαστε τους Αλβανούς να τα γεμίσουν. Πράγμα ψευδές αλλά και ανταγωνιστικό προς το μεροκάματο, αφού η υπερπληθώρα Αλβανών έφερε τον ανταγωνισμό στα μεροκάματα και στην εργασία.
Αυτό όμως ήταν το τυρί στη φάκα, γιατί με αυτό τον τρόπο δελεάσαν τους Έλληνες εργοδότες να αποδεχτούν και να ασκήσουν πιέσεις για ελαστικότερα μετρά, για να έχουν φτηνά αλβανικά εργατικά χέρια, φτηνά και ανασφάλιστα.
Έτσι όλοι έκαναν τα στραβά μάτια στον αλβανικό εποικισμό της Ελλάδας, γιατί τους βόλευε όλους.
Είναι μέγιστο πολιτικό έγκλημα που αφήσαμε να δημιουργηθεί και να υπάρχει μέσα στην Ελλάδα ένας πληθυσμός 1,5 εκατ Αλβανών, συμπαγής εθνική ομάδα, ενός έθνους που τρέφει όνειρα για μεγάλες πατρίδες και Αλβανίες.
Ίσως γιατί η πατρίδα που ζούμε ποτέ δεν μας αντιμετώπισε σαν πολίτες, σαν άτομα που συμμετέχουν στο γίγνεσθαι της χώρας αυτής. Ίσως γιατί οι πολιτικοί και ο λαός ήταν και είναι κατώτεροι των περιστάσεων.
No comments:
Post a Comment